Gaarkeuken 110
De laatste gaarkeuken in het Antwerpse is een populair bruin café waar bazen en arbeiders samen verbroederen achter een glazen boterham.
Een gaarkeuken of volkskeuken verwijst traditioneel naar een grootkeuken waar armen, vluchtelingen of daklozen gratis of aan een lage prijs een warme maaltijd kunnen afhalen of eten.
In de haven van Antwerpen verschenen de gaarkeukens van 1850 tot 1920 in het straatbeeld als droge en warme schuilplaatsen voor dokwerkers. In deze gelagzalen konden ze zich even opwarmen en hun meegebrachte ‘schoofzak’ leeg eten. Her en der boden de gaarkeukens ook zelf goedkope warme maaltijden aan. Tot kort voor de Eerste Wereldoorlog werden de havenarbeiders daar aangeworven en uitbetaald… met alle gevolgen van dien.
Gaarkeuken 110 is de laatste keuken die is opengebleven. Ze werd gebouwd op vraag van de gebroeders Maes, bierbrouwers uit Waarloos en de grondleggers van het huidige Alken-Maes. Menig arbeidersloon zal grotendeels naar hun hoofdactiviteit zijn teruggevloeid. Dit ‘staminet’ is de enige overgebleven volksrefter van Antwerpen. In het authentieke gebouw zetten uitbaatsters Britt en Sira voornamelijk dokwerkers en chauffeurs een stevige maaltijd of een frisse pint voor. Je kan het relaas van de sympathieke uitbaatsters lezen.
